Zmarł śp. Stanisław Konopka, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół w Dąbrowie Białostockiej

Pogrzeb śp. Stanisława Konopki zaplanowany jest na 12 stycznia. Msza św. żałobna zostanie odprawiona o godzinie 12. w kościele pw. św. Stanisława B.M. w Dąbrowie Białostockiej. Później ciało zostanie złożone na cmentarzu parafialnym.

Byłego dyrektora żegna cała społeczność szkolna. Na profilu FB dąbrowskiego LO byłego dyrektora pożegnał obecny dyrektor Jarosław Budnik:

Śp. Stanisław Konopka urodził się 8 listopada 1931 roku w miejscowości Modliborzyce na Lubelszczyźnie i był synem Ignacego i Genowefy z domu Głowacka. Pochodził z rodziny chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum w Janowie Podlaskim rozpoczął w 1950 roku studia na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie na kierunku historia.

Po ukończeniu studiów w 1953 roku został skierowany do pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Suchowoli, gdzie od 1 września rozpoczął pracę w charakterze nauczyciela. Tam też spotkał swoją przyszłą żonę Janinę Nakoneczną, z którą 8 maja 1954 roku zawarł związek małżeński. W suchowolskim liceum pracował do 1964 roku, wykazując się dużym zaangażowaniem i aktywnością na rzecz środowiska lokalnego. Te działania zostały zauważone i w 1963 roku otrzymał propozycję zatrudnienia jako inspektor oświaty, ale propozycji tej nie przyjął.

Jednak w momencie oddania do użytku nowej „Tysiąclatki” w Dąbrowie Białostockiej wyraził zgodę na inną funkcję i został powołany na stanowisko dyrektora Liceum Ogólnokształcącego. Ponieważ nowa szkoła była w trakcie tworzenia to właśnie nowy dyrektor zajął się organizacją kadry nauczycielskiej i wyposażenia placówki.

Kolejne lata przyniosły rozwój szkoły, w której Stanisław Konopka był inicjatorem zmian tworząc w 1974 roku Szkołę Zawodową realizowaną we współpracy z Państwowym Ośrodkiem Maszynowym oraz w 1977 roku Liceum Rolnicze. I tak od 1979 roku Stanisław Konopka stał na czele Zespołu Szkół.

W czasie wielkich zmian organizacyjnych dyrektor Konopka podwyższa swoje kwalifikacje kończąc studia magisterskie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Kieruje szkołą i naucza historii do 1991 roku, kiedy to przechodzi na emeryturę. Jeszcze kolejne dwa lata kontynuuje pracę w szkole jako nauczyciel historii.

Rozstaje się ze szkołą w 1993 roku, jednak nadal uczestniczy w życiu szkoły biorąc udział w uroczystościach i zjazdach absolwentów, zarówno rocznicowych, jak i poszczególnych klas i roczników.

Za swoją pracę jest wielokrotnie doceniany i nagradzany przez władze oświatowe, w tym między innymi Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania II Stopnia, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.