Różanostockie Sanktuarium Maryjne perełką regionu. To miejsce nazywane jest "Częstochową Podlasia" (wideo)

Wszystko zaczęło się w połowie XVII wieku. To wtedy małżeństwo Eufrozyna i Szczęsny Tyszkiewiczowie kupili do swojej sypialni dzieło Jana Szrettera – malarza z Grodna. Obraz umieszczony w domowym ołtarzyku skupiał uwagę domowników podczas codziennej wieczornej modlitwy.

Wkrótce zaczęły się dziać wokół wizerunku niezwykłe wydarzenia. Samoczynnie zapalały się domowe lampki oliwne, zakwitały zasuszone kwiaty. Słychać było nie wiadomo skąd płynącą piękną muzykę, a w pomieszczeniu można było wyczuć różany zapach.

Do domu państwa Tyszkiewiczów zaczęły ciągnąć coraz liczniejsze pielgrzymki. Jedni z ciekawości inni z pobożności przybywali.

Na polecenie wileńskiego biskupa w 1662 roku przeniesiono wizerunek do pobliskiego drewnianego kościoła, gdzie został on poświęcony. Specjalnie utworzona komisja kościelna miała sprawdzić owe niezwykłych wydarzenia, z których ponad 30 uznano jako prawdziwe.

W 1663 roku sprowadzono dominikanów, którzy mieli sprawować opiekę duszpasterską nad miejscem ciągle rosnącego kultu, a nazwę miejscowości zmieniono na Różanystok, wcześniej nazywała się Krzywy Stok.

Przybywające rzesze pielgrzymów były tak liczne, że w końcu XVIII wieku postanowiono wybudować nową świątynię, obok której wybudowano klasztor dla dominikanów. Na skutek rozbiorów Polski Różanystok dostał się najpierw na krótko pod zabór pruski, a w 1807 roku pod rosyjski. W połowie XIX stulecia ukazem carskim zlikwidowano zakon dominikanów, a niedługo potem katolicką świątynię z cudownym wizerunkiem zamieniono na cerkiew.

Do katolików kościół wrócił dopiero po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, jednakże nie było już tu wtedy cudownego obrazu, który zabrały ze sobą prawosławne mniszki.

W 1929 roku została więc namalowana kopia. Poświęcona w Rzymie przez papieża Piusa XI powstała w pracowni Włodzimierza Tura. Wtedy też sprowadzono do Różanegostoku katolickich zakonników – tym razem salezjanów.

Uroczystości koronacyjne obrazu Maryjnego miały miejsce w roku 1981, a w roku 1989 nadano świątyni tytuł Bazyliki Mniejszej.Zgromadzone liczne wota dziękczynne są widocznym znakiem wysłuchanych tu modlitw i otrzymanych łask.